In een eerdere blog heb ik bijgaande 5 innovatieve gebruiken om creativiteit te bevorderen genoemd en ben ik ingegaan op de relatie gewoon vs ongewoon. In deze blog gaan we de relatie tussen complex vs simpel bespreken.
Ik deed een project met studenten over obesitas. Zij moesten een gezondheidsinterventie bedenken voor de groep emotie-eters. Één van de studenten gaf aan dat het eigenlijk heel simpel was; minder eten en meer bewegen. Probleem opgelost. Dit soort rechtlijnige gedachten komen veel voor (ook bij mensen die al lang zijn afgestudeerd). In zo’n situatie is het van belang om de wereld voor de studenten een stuk complexer te maken. Hiervoor gebruik ik een model dat komt vanuit de ‘social ecological approach’ (o.a. clitheroe, stokols en anderen). Ik onderscheid fysieke, sociale en indivuele omgevingsfactoren.
onze fysieke omgeving: een continue verleiding om ongezond te eten….
Eerste stap: kijk eens naar de fysieke omgeving. We worden continue verleidt om ongezond te gaan eten. Het is goedkoop en makkelijk verkrijgbaar. Hoe kun je van mensen verwachten dat ze gezond eten, wanneer we continue geconfronteerd worden met uitingen die ons oproepen om iets lekers te nemen? Hoe kunnen we weerstand bieden?
Tweede stap: kijk eens naar je sociale omgeving. Probeer eens geen taart te nemen op een verjaardag, geen wijntje op een feestje en geen snelle hap met je vrienden. Je moet van goede huize komen om assertief en standvastig nee tegen ongezond voedsel te zeggen.
Derde stap: kijk eens naar individuele mensen zelf. Ik had het in het begin over emotie-eters; mensen die gaan eten wanneer negatieve emoties de overhand krijgen. Wat denk je van mensen die in een scheiding zitten? Schulden hebben? Een laag zelfbeeld?
Te complex om op te lossen
Er zijn zoveel redenen die van invloed zijn op het verkrijgen en voorkomen van overgewicht dat je een enorm vel papier kunt vullen met mogelijke factoren. Voor de studenten was dit een mooie oefening, maar ook eentje waar ze een beetje moedeloos van werden. Op het moment dat ze de complexiteit van het vraagstuk beseften, konden ze namelijk ook geen goede oplossing meer bedenken. Alles leek te klein, te simpel.
Van complex naar simpel
Wanneer het besef er is dat een probleem complex is, vraagt dit een werkwijze waarin je complexiteit probeert te reduceren. Deze stap zal ik in een volgende blog bespreken.